SCENARIUSZ ZAJĘĆ KOLEŻEŃSKICH
W GRUPIE DZIECI 5 – LETNICH (Kubusiolandia)
DN. 21.02.2017 r.
Prowadząca: Katarzyna Żuchowska
Temat: „Książka naszym przyjacielem”
Cele ogólne
· rozwijanie zainteresowań czytelniczych u dzieci.
· rozwijanie pamięci wzrokowej,
· zachęcanie do poszanowania książek.
Cele operacyjne
· dz. wie, że książki należy szanować i o nie dbać.
· wymienia w kolejności etapy powstawania książki.
· z uwagą słucha czytanego tekstu.
Formy:
· Praca indywidualna i grupowa
Metody:
metoda słowna: rozmowa, objaśnienie,
metoda percepcyjna: obserwacja, ilustracje,
metoda czynna: zadań stawianych do wykonania,
Pomoce:
Książki, wiersz, historyjka obrazkowa, materiały plastyczne (karton, flamastry) ilustracje, emblematy, nagranie na płycie CD.
Przebieg zajęć:
1. Powitanie dzieci, gości:
Nauczyciel mówi:
Witam tych, którzy lubią czytać książki oraz oglądać w nich ilustracje.
Dzieci oraz goście, którzy czują się powitani machają ręką do nauczyciela.
2. Wprowadzenie do zajęć „Zagadka” - rozwiązanie zagadki słownej.
Pełno w niej znaków.
Czasem bywa gruba, a czasem znów cienka,
uczy się z niej Kuba i uczy Jagienka.
(książka)
Nauczycielka czyta tekst zagadki, dzieci odgadują ją.
3. Historyjka obrazkowa „Jak powstaje książka”
Prowadząca kładzie ponumerowane ilustracje, zadaniem dzieci jest właściwe ustalenie drogi powstawania książki poprzez przyklejenie kartoników do tablicy w odpowiedniej kolejności.
Autor, wydawnictwo, wydawca – artysta grafik, redaktorzy - korektorzy, redakcja techniczna, drukarnia – maszyny drukarskie, maszyna introligatorska, nakład – hurtownia – księgarnia.
Nauczyciel pyta dzieci, jakie znają rodzaje książek.
4. Zabawa ruchowa „Piszemy książki”
Dzieci spacerują po sali, towarzyszy im melodia piosenki „Książeczka”. Na przerwę
w muzyce dzieci zatrzymują sie i „piszą książkę”- na zmianę raz lewą, raz prawą ręką.
5. Pokaz. Prezentacja książek nowych, starszych, zadbanych oraz zniszczonych.
Nauczyciel udostępnia dzieciom do obejrzenia książki, które są w różnym stanie.
Dzieci opisują oraz oceniają ich wygląd.
6. Czytanie fragmentu wiersza „Nie zaginaj”.
„Nie zginaj mych rogów, używaj zakładki, na półce mnie stawiaj, dbaj o me okładki. Kiedy moje kartki wyrwiesz i wyrzucisz, wiedz, że wtedy nigdy do nich nie powrócisz. Gdy się ze starości zacznę rozlatywać, spróbuj mnie naprawić, posklejać, pozszywać. Nie czytaj, gdy jadasz, nie brudź mnie rękami, to ci będę służyć całymi latami”.
7. Ustalenie wspólnie z dziećmi regulaminu korzystania z książek oraz umieszczenie go na tablicy.
REGULAMIN POSZANOWANIA KSIĄŻEK.
·Myj ręce przed czytaniem.
·Nie zginaj rogów kartek.
·Używaj zakładki.
·Nie wyrywaj kartek z książki.
·Nie pisz i nie rysuj w książce.
·Nie czytaj przy jedzeniu.
·Obłóż książkę w papier lub folię.
·Naprawiaj, gdy się rozkleja.
·Nie czytaj przy słabym świetle.
·Podczas czytania siedź prosto i swobodnie.
·Nie zginaj cienkiej książki w rulon.
8. „Mój podpis” – praca plastyczna
Zadaniem dzieci jest podpisanie się pod wspólnie ustalonym regulaminem, który zostanie wywieszony na tablicy.
9. Zabawa ruchowa przy muzyce relaksacyjnej „Książki”.
Dzieci zajmują dowolne miejsca na dywanie. Leżą na bokach. Na hasło "książki się otwierają", przechodzą do leżenia na wznak, wyciągają na boki wyprostowane ręce i nogi. Na hasło "książki się zamykają", powracają do pozycji wyjściowej. Leżenie na bokach, nogi podkurczone. "Książki stoją na regale" przechodzą do stania na baczność.
10. Ewaluacja zajęć: „Jest mi wesoło, jest mi smutno”.
Sala podzielona jest na 2 części. Jedna część oznaczona jest emblematem słoneczka, druga chmurki. Dzieci stoją na środku sali. Przechodzą na wybraną stronę sali, która określa ich stan emocjonalny.
11. Zakończenie.
Podziękowanie dzieciom oraz gościom za udział w zajęciu.
Opracowała:
SCENARIUSZ ZAJĘĆ W GRUPIE DZIECI 4 LETNICH
DN. 15.IV.2016 R.
Prowadząca: Katarzyna Żuchowska
Temat: „Mali kucharze”
Cele ogólne:
Poznanie zawodu kucharza oraz przedmiotów potrzebnych mu do pracy.
Zachęcanie do spożywania zdrowej żywności.
Cele operacyjne:
Dziecko rozpoznaje i nazywa przybory kuchenne
Potrafi słuchać z uwagą i odpowiadać na postawione pytania
Rozwija szybkość reakcji na podany sygnał
Metody:
metoda słowna: rozmowa, objaśnienie,
metoda percepcyjna: obserwacja, ilustracje,
metoda czynna: zadań stawianych do wykonania,
Forma organizacyjna:
praca z całą grupą, praca indywidualna.
Pomoce:
Zagadki słowne, ilustracje, przybory kuchenne, sztućce, fartuszki, artykuły spożywcze, opaska na oczy.
Przebieg zajęć:
1. Zabawa Powitanka.
Nauczyciel mówi: Witam wszystkich, którzy lubią …(np. owoce, warzywa, itd.) Dzieci, które czują się powitane – machają do siebie.
2. Wprowadzenie do tematu zajęć –rozwiązanie zagadek słownych.
· „Jaki zawód wykonują: panowie i panie, których zajęciem jest gotowanie"? (Kucharz, kucharka)
· „Stoją na niej garnki, wsuwają do niej foremki. Gotuje, smaży, piecze - na rozkaz kucharki". (kuchnia)
Zawieszenie ilustracji na tablicy.
3. Zabawa dydaktyczna „Gdzie jest ten produkt?”
Nauczycielka wymienia produkt - dziecko wskazuje i mówi w jakim jest "opakowaniu" np:
"mąka" - w torebce
"pasztet" - w puszce
"jogurt" - w kubeczku, butelce
"masło" - pudełko, papier itp.
4. Zabawa ruchowa „Słodkie i kwaśne minki” –
Dzieci biegają na paluszkach, na sygnał uderzenia w tamburyno - nauczyciel pokazuje produkt np: cytrynę, dzieci prezentują wyraz twarzy, jaki towarzyszy im przy jedzeniu wymienionego owocu.
5. Prezentacja przyborów kuchennych. Wspólne omówienie zasad ich używania.
Nauczyciel demonstruje ścieranie marchewki, prosi chętne dzieci o pomoc.
6. Degustacja, „Co to za smak?”
Wybrane dziecko siada na środku dywanu, nauczycielka zawiązuje mu oczy, a następnie wręcza pojemnik z nieznaną zawartością. Dziecko próbuje odgadnąć, co tam jest za pomocą węchu i smaku. (cytryna, czekolada).
7. Zabawa kulinarna „Słodkie wafelki”
Nauczyciel tłumaczy i pokazuje dzieciom sposób wykonania przekładanych wafli. Następnie wszyscy przygotowują się do pracy – myją ręce i zakładają fartuszki. Dzieci siadają do
stolików i samodzielnie wykonują zadanie, gotowe wafelki układają na tackach.
Nauczyciel przypomina o bezpieczeństwie pracy oraz podstawowych zasadach higieny w trakcie pracy.
8. Omówienie wykonanej pracy.
9. Ewaluacja zajęć
Komu podobały się zajęcia wstaje i głośni klaszcze, komu się nie podobały siedzi na dywanie.
SCENARIUSZ ZAJĘCIA W GRUPIE DZIECI 4 LETNICH
DN. 27.XI.2015 R.
Prowadząca: Katarzyna Żuchowska
Temat: „Dzień i noc”
Cele ogólne:
Wzbogacenie wiadomości przyrodniczych
Dostrzeganie przemienności dnia i nocy
Wychwytywanie powtarzających się układów rytmicznych
Cele operacyjne:
Dziecko dostrzega rytm i potrafi go naśladować
Potrafi słuchać z uwagą i odpowiadać na postawione pytania
Rozwija szybkość reakcji na podany sygnał
Metody:
metoda słowna: rozmowa, objaśnienie,
metoda percepcyjna: obserwacja, ilustracje,
metoda czynna: zadań stawianych do wykonania,
Forma organizacyjna:
praca z całą grupą, praca indywidualna.
Pomoce:
Zagadki słowne, szarfy, obręcze, paski papierowe żółtego i niebieskiego koloru, obręcze papierowe, emblematy słońca i księżyca, klej, pędzle.
Przebieg zajęć:
1. Powitanie piosenką „Wszyscy są, witam was...” wg M. Bogdanowicz.
2. Zabawa integrująca grupę - dzieci spacerują po sali, na polecenie nauczyciela witają się daną częścią ciała np. rączkami, pleckami, kolankami itd.
3. Wprowadzenie do tematu zajęć –rozwiązanie zagadki słownej.
• Żółte i gorące,
na błękitnym niebie.
Ogrzewa Ziemię,
zwierzęta i ciebie. (słońce)
• Kiedy po niebie wędruje nocą,
dokoła niego gwiazdy migocą.
Raz jest jak rogalik, raz okrągły jak talerz. (księżyc)
4. Pokazanie dzieciom symboli dnia –słońce i nocy- księżyc.
Zawieszenie symboli na tablicy.
5. Pogadanka z dziećmi na temat czynności wykonywanych w ciągu dnia, nauczyciel pokazuje dzieci zgadują (budzimy się, jemy śniadanie, jesteśmy w przedszkolu, bawimy się, gramy... ) i w ciągu nocy (śpimy, odpoczywamy).
6. Zabawa ruchowa „DZIEŃ-NOC”- dzieci siedzą w kole. Rozdajemy szarfy w dwóch kolorach- żółte i niebieskie, na przemian. Gdy nauczyciel mówi „JEST DZIEŃ” dzieci z żółtymi szarfami wstają, a z niebieskimi siedzą.Nauczyciel opowiada wraz interpretacją ruchową: jest dzień, świeci słońce, płyną chmurki, śpiewają ptaszki, kończy się dzień (dzieci z żółtymi szarfami siadają). A gdy nauczyciel powie: „JEST NOC”- wstają dzieci z niebieskimi szarfami, nauczyciel kontynuuje opowiadanie: jest noc, mrugają gwiazdki, płyną chmurki, huczy sowa, kończy się noc, wstaje dzień.
I tak powtarzamy zabawę minimum 3 razy.
7. Układanie rytmu dnia i nocy;
Dzieci siedzą w kole na dywanie, przed każdym dzieckiem leży obręcz i paski żółtego i niebieskiego papieru. Nauczyciel tłumaczy znaczenie kolorów pasków i prosi, aby na obręczy ułożyć za ich pomocą przemijanie dnia i nocy, tzn. na przemian – pasek żółty, niebieski, żółty, niebieski itd. Po wykonaniu zadania wraz z nauczycielem dzieci odczytują to, co ułożyły tzn. dzień, noc, dzień, noc itd.
8. Zabawa ruchowa „Dzień – noc” - reakcja na sygnał dźwiękowy.
Nauczyciel gra na tamburynie, dzieci swobodnie poruszają się po sali- jest dzień. Gdy tamburyno milknie dzieci kładą się na dywanie- jest noc.
9. Graficzne zgadywanki – „Kto o czym śni ?”.
Dzieci oglądają obrazki i próbują dopasować sny na chmurkach ze śpiącymi postaciami. Liczymy, ile kto miał snów. Kto miał ich najwięcej.
· pies – kość
· kot – miska mleka
· miś – miód itd.
10. Zabawa plastyczna „Słońce i księżyc” - utrwalenie rytmu przemijania dnia i nocy, praca indywidualna przy stoliku, naklejanie gotowych symboli dnia i nocy na papierowe obręcze (słońce, księżyc) wg stałego następstwa.
11. Omówienie wykonanej pracy.
12. Zakończenie zajęć
SCENARIUSZ ZAJĘĆ W GRUPIE DZIECI 5 LETNICH
DN. 03.XII.2014 r.
Prowadząca: Katarzyna Żuchowska
Temat zajęć: „Po co jest prąd?”
Temat kompleksowy: „Urządzenia elektryczne”
Cele ogólne:
· kształtowanie postaw proekologicznych i zachowań energooszczędnych.
· poznawanie w sposób bezpośredni lub pośredni, różnych form zastosowania techniki w życiu ludzi.
· zapoznanie z pojęciami elektryczność, prąd.
Cele operacyjne:
· zna zasady bezpiecznego korzystania z różnych urządzeń elektrycznych.
· interesuje się nowymi dla siebie zjawiskami.
· słucha wiersza i rozumie jego treść.
Metody
metoda słowna: żywego słowa, rozmowa, objaśnienia,
metoda czynna: zadań stawianych do wykonania,
Forma organizacyjna:
Indywidualna i grupowa.
Pomoce:
Wiersz, ilustracje, kłębek wełny, tamburyn, znaki ostrzegawcze, blok techniczny, kolorowy papier, klej, folia aluminiowa.
Przebieg zajęć:
1. Zabawa na powitanie, „Iskierka”
Dzieci stoją w kole następnie „łączą przewody” podając sobie dłonie i powtarzając rytmicznie wiersz: Puszczam iskierkę w krąg, niech wróci do mych rak. Dzieci przekazują ja przez lekki uścisk dłoni. Po powrocie iskierki do prowadzącego, zabawę kończymy słowami: Iskierka do mnie powróciła i zabawę zakończyła.
2. Zabawa wprowadzająca w temat zajęcia. „Głuchy telefon”
Dzieci siedzą w kole pani szepce do ucha dziecka wyraz „elektryczność”. Dziecko szepce ten wyraz swojemu sąsiadowi, który przekazuje go dalej w ten sam sposób. Ostatnie dziecko mówi głośno ten wyraz i sprawdzamy czy został on prawidłowo przekazany. Zabawę powtarzamy z wyrazem „prąd”.
3. Słuchanie wiersza „Król i jego elektryczni słudzy” Danuty Graj.
W dzisiejszym świecie
jak król żyć mogę -
odkurzacz czyści
moją podłogę,
zmywarka myje
za mnie talerze,
pralka mi brudne
ubrania pierze,
toster mi grzanki
przypieka smacznie,
a na mój rozkaz
radio grać zacznie.
Lecz, gdy brak prądu
- przyznaję z bólem -
zaraz przestaję
być wielkim królem.
4. Wypowiedzi dzieci (inspirowane wierszem):
Dlaczego urządzenia wymienione w wierszu przestały działać?
· Co to jest prąd? (niewidoczna energia)
· Gdzie jest wykorzystywany prąd?
· Gdzie powstaje prąd?(w elektrowni)
· Jak dostaje się do naszych domów? (płynie przewodami)
· Czy prąd jest nam potrzebny?
· Jakie utrudnienia pojawią się w naszym domu i życiu, gdy zabraknie prądu?
· Co by było gdyby nie było prądu?
· Czego nie da się zrobić, gdy nie ma prądu? (m.in. nie działają urządzenia elektryczne.)
· Podkreślenie konieczności przestrzegania zasad bezpieczeństwa podczas korzystania urządzeń elektrycznych.
5. Prezentacja „Sieć elektryczna”
Nauczycielka z kłębka rozwija nitkę do każdego dziecka. Prowadząca jest „elektrownią”, a jej wyciągnięte ręce (grube linie) przesyłają prąd elektryczny do zakładu energetycznego (kłębek wełny), stąd cienkimi nitkami dociera prąd do odbiorców (dzieci) i służy do zasilania wszystkich urządzeń w domu.
6. Zabawa dydaktyczna, „Co ułatwia pracę w gospodarstwie domowym?”
Nauczyciel rozkłada przed dziećmi obrazki urządzeń elektrycznych pomocnych podczas wykonywania prac domowych (rozcięte na cztery części). Dzieci składają obrazki, rozpoznają je, określają, do czego służą oraz dzielą nazwy obrazków na sylaby i głoski. Rozmowa z dziećmi na temat urządzeń, do których potrzebny jest prąd (lodówka, pralka, telewizor, odkurzacz, mikser, ekspres, toster, radio, frytkownica, mikrofalówka, komputer, suszarka).
7. Zabawa orientacyjno – porządkowa „Urządzenia elektryczne”.
Dzieci poruszają się po sali w rytmie wystukiwanym na tamburynie. Podczas przerwy w grze nauczyciel wymienia nazwy różnych przedmiotów. Jeżeli do ich pracy potrzebny jest prąd, dzieci klaszcz w ręce, jeśli nie, przykucają.
8.Prezentacja znaku ostrzegawczego :
Zapamiętaj ten znak! Jest wszędzie tam, gdzie płynie prąd.
Uważaj! Ten znak mówi: „Nie dotykaj – urządzenie elektryczne”.
9. Przypomnienie zasad bezpieczeństwa:
PAMIĘTAJ! Nigdy nie dotykaj urządzeń elektrycznych mokrymi rękami!
· Prąd nie lubi wody! Prąd jest niebezpieczny dla naszego zdrowia i życia!
· Nie dotykaj i nie baw się w pobliżu urządzeń energetycznych zwłaszcza tych, na których znajdują się znaki ostrzegawcze.
· Nigdy nie wspinaj się na słupy linii energetycznych.
· Nie zbliżaj się do zerwanych przewodów linii energetycznych.
· Nie wkładaj przedmioty do gniazdek
· Nie ciągnij za kabel.
· Nie używaj urządzeń uszkodzonych.
10.Zabawa ruchowa „Płynie prąd – awaria”.
Dzieci - zabawki poruszają się po dywanie, bo płynie w nich prąd. Na hasło „awaria” dzieci stają bez ruchu, bo prądu nie ma.
11. Burz mózgów „Nie ma prądu”
Nauczyciel zadaje pytanie dotyczące wiele czynności, które można wykonywać można wykonać bez użycia energii elektrycznej (lemoniada, pranie ręczne, ręczne zmywanie naczyń, chodzenie do przedszkola na piechotę, jazda na rowerze, itp.)
PAMIĘTAJCIE! Im mniejsze zużycie energii, tym mniej szkodliwych gazów uwalnianych jest do atmosfery.
12.Kształtowanie postawy proekologicznej :
· Co trzeba zrobić, gdy przedmiot przestanie działać lub przestanie się poruszać?
(wymienić baterię na nową)
· Co trzeba zrobić ze zużytą baterią?
PAMIĘTAJ !
Wrzucamy baterie do specjalnie oznakowanych pojemników na odpady niebezpieczne.
13. Zabawa plastyczna „ Mój laptop”
Dzieci wykonują prace plastyczną, wyklejając kartkę bloku technicznego przyciskami z papieru kolorowego. Przyklejają ekran z foli aluminiowej oraz zginają kartkę na pół wzdłuż zaznaczonej przerywanej linii.
14. Zakończenie
Nauczyciel dziękuje dzieciom za wspólna zabawę oraz przypomina o zasadach bezpieczeństwa dotyczących urządzeń elektrycznych. Nauczyciel w ramach nagrody rozdaje dzieciom naklejki ze znakiem ostrzegawczym.
Opracowała:
Katarzyna Żuchowska